Kira artışı hesaplaması, kiracı ve kiraya veren arasındaki önemli bir konudur ve genellikle ekonomik göstergelerle ilişkilidir. Türkiye’de kira artışları, genellikle Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından açıklanan Tüketici Fiyat Endeksi (TÜFE) veya Üretici Fiyat Endeksi (ÜFE) oranları göz önünde bulundurularak belirlenir. Bu yazıda, kira artış oranlarını nasıl hesaplayacağınızı, hangi endekslerin dikkate alındığını ve bu hesaplamaların kiracı ile kiraya veren için ne anlama geldiğini detaylı bir şekilde ele alacağız. Doğru hesaplamalar yapmak, hem kiracının haklarını korumak hem de kiraya verenin çıkarlarını gözetmek açısından son derece önemlidir.
2019 yılında çıkan torba yasa ile Borçlar Kanunu'nun 344. maddesinde eskiden kira artışları TÜFE, ÜFE gibi oranlarda hesaplanabiliyordu. Ancak 2019'un ocak ayında çıkan torba yasayla sadece tüketici fiyat endeksinin uygulanmasına karar verildi. Böylelikle tüketici fiyat endeksi azami sınırı belirliyor. Eğer kiracı ve mal sahibi arasında daha düşük bir orandan hesaplanması kabul edilmişse ve anlaşılmışsa tabi ki kanun bunu engellemiyor.
Ama azami sınır olarak ise sadece tüketici fiyat endeksini kabul ediyor. Peki, tüketici fiyat endeksine göre hesaplama nasıl yapılıyor? Tüketici fiyat endeksleri her ay TÜİK tarafından yayınlanıyor. TÜİK'in sitesinden bu oranlara ulaşabilirsiniz.
1 ay sonra kiramızın artık yeni kira üzerinden artacağını mal sahibiyle anlaştıysak, yeni kira hesaplamasında geçmişe doğru 12 ayın tüketici fiyat endekslerini (TÜFE) topluyoruz ve 12 aya bölerek aritmetik ortalamasını alıyoruz.